In een onderzoek van Wageningen Livestock Research naar duurmelken binnen het project ‘Lactatie op Maat’ resulteerde het verlengen van de vrijwillige wachttijd na afkalven tot inseminatie (VWP) van 50 naar 200 dagen in een lager droogzettergebruik op jaarbasis bij meerderekalfskoeien.
In de eerste 6 weken van de volgende lactatie was het celgetal hoger voor koeien na een VWP van 200 dagen dan voor koeien met een VWP van 50 dagen, wat mogelijk gerelateerd is aan het lagere droogzettergebruik in deze groep.
Geen effect op gevallen met klinische mastitis
Zowel voor meerderekalfs- als voor eerstekalfskoeien had de lengte van de VWP geen effect op het aantal gevallen met klinische mastitis per lactatie of per jaar. Wel hadden meerderekalfskoeien met een VWP van 125 dagen gemiddeld een hoger celgetal dan meerderekalfskoeien met een VWP van 50 dagen. Een hoger celgetal werd niet waargenomen bij de groep met een VWP van 200 dagen.
Biest en kalveren
Het verlengen van de VWP van 50 naar 125 of 200 dagen had geen gevolgen voor de biestkwaliteit na het volgende afkalfmoment. Er was geen verschil in geboortegewicht van de vaarskalveren, wel was er een tendens voor minder groei bij kalveren van koeien met een VWP van 200 dagen, in vergelijking met VWP van 50 of 125 dagen. Door het verschil in lactatielengte tussen de VWP-groepen, werden de kalveren in verschillende seizoenen geboren, wat mogelijk ook bijdraagt aan het verschil in groei.
Minder melkopbrengst, maar minder kosten
Uit het onderzoek blijkt ook dat het verlengen van de VWP van 50 naar 200 dagen leidt tot minder opbrengst voor melk en kalveren, maar ook tot minder kosten voor voer en inseminaties.
