De uitbraak van vogelgriep subtype H5N1 onder melkkoeien in de Verenigde Staten heeft tot nu toe geleid tot infecties bij minstens 13 werknemers. Zij vertoonden milde luchtwegklachten of ontstoken slijmvliezen aan de ogen. Amerikaanse onderzoekers van de University of Wisconsin-Madison isoleerden het virus uit het oog van een geïnfecteerde arbeider. Het bleek zeer virulent te zijn voor fretten en muizen die ermee besmet werden.
Hoewel de geïsoleerde H5N1-variant, huTX37-H5N1, slechts milde symptomen veroorzaakte bij de getroffen werknemer, bleek het virus dodelijk voor muizen en fretten. Het verspreidde zich systemisch met hoge concentraties in zowel ademhalingsorganen als andere organen van deze dieren. Verder ontdekten de onderzoekers dat het virus zich onder fretten via de lucht kon verspreiden, al gebeurde dit met beperkte efficiëntie.
Fretten worden veelvuldig gebruikt voor onderzoek naar influenzavirussen die normaal gesproken vogels treffen, omdat ze helpen begrijpen hoe het virus zich mogelijk kan aanpassen aan zoogdieren. Zoals bij andere influenzavirussen muteren H5N1-virussen relatief snel wanneer ze nieuwe gastheren infecteren, wat soms leidt tot mutaties die het virus beter kunnen laten overgaan naar en verspreiden onder nieuwe diersoorten.
Volgens de wetenschappers heeft het H5N1-virus waarschijnlijk twee evolutionaire paden gevolgd bij de sprong van vogels naar koeien, beide ondersteund door mutaties die de aanpassing aan zoogdieren bevorderden. Ze vermoeden dat één pad leidde tot een meer zorgwekkende mutatie, zoals bij een melkveehouder in Texas, terwijl het andere een minder schadelijke mutatie opleverde in hetzelfde eiwit. Het virus met de ernstigere mutatie werd echter slechts één keer gedetecteerd, waardoor wordt aangenomen dat er momenteel geen hoogpathogene H5N1-virussen onder koeien circuleren.
