Jaarlijks zijn minstens 20.000 niet-transportwaardige runderen toch geschikt voor consumptie, maar ze worden vaak geëuthanaseerd vanwege het gebrek aan toegestane afvoermogelijkheden. Dit veroorzaakt spanningen bij veehouders en dierenartsen, zo bleek tijdens een symposium aan de Faculteit Diergeneeskunde in Utrecht.
Het beoordelen van transportwaardigheid is complex. Afkeuring door de slachthuisdierenarts leidt vaak tot hoge boetes; noodslacht en sterfte op het erf (behalve noodslacht) beïnvloeden bovendien registratiesystemen en leiden tot voedselverspilling. Veel van deze dieren zouden immers veilig geconsumeerd kunnen worden.
Uit onderzoek van Mariska Barten naar besluitvorming rond niet-transportwaardige melkkoeien blijkt dat 85% van de dierenartsen ziet dat veehouders hun dieren langer aanhouden dan goed is, in de hoop op legale slachtmogelijkheden. Dierenartsen willen lijden voorkomen, maar zien met tegenzin dat geschikte dieren niet bij het slachthuis terechtkunnen. Meer opties voor het afvoeren van slachtwaardige, niet-transportwaardige runderen zijn nodig om welzijnsproblemen en voedselverspilling te verminderen.
