Veel Vlaamse melkveehouders kunnen klinische en subklinische mastitis niet goed onderscheiden en nemen maar zelden melkmonsters. Dat blijkt uit een enquête van Universiteit Gent onder 126 bedrijven.
Driekwart van de veehouders herkende het verschil tussen beide mastitisvormen niet. Zij werken minder vaak structureel samen met een dierenarts dan de 25% die wel goed geïnformeerd is.
Ondanks dat de meeste veehouders het belang van bacteriologisch onderzoek erkennen, gebeurt monstername nauwelijks. In de minder geïnformeerde groep neemt 77% bijna nooit een melkmonster; zelfs in de beter geïnformeerde groep gebeurt dit bij een groot deel niet.
Ook innovaties worden beperkt toegepast. Hoewel veel veehouders interesse tonen in snelle bacteriologische testen, gebruikt slechts een minderheid ze daadwerkelijk. Selectief droogzetten, sinds 2019 actief gepromoot, wordt door maar 40% toegepast.
Het onderzoek benadrukt het belang van regelmatige begeleiding door de dierenarts. Meer contact leidt tot beter mastitisbeheer, doelgerichter antibioticagebruik en meer inzet van melkonderzoek — essentieel om resistentie te beperken en de uiergezondheid te verbeteren.
