Het College van Beroep voor het bedrijfsleven (CBb) heeft opnieuw gekeken naar de methode waarmee de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) vangletsel bij kuikens vaststelt. In tegenstelling tot eerdere uitspraken heeft het CBb vandaag geoordeeld dat deze methode onvoldoende bewijs levert voor vangletsel. Ook de manier waarop het letsel geteld en gerapporteerd wordt door NVWA-dierenartsen voldoet niet. Het CBb wijst erop dat niet met zekerheid kan worden vastgesteld of de verwondingen bij het vangen zijn ontstaan, of pas later tijdens het transport of in het slachthuis.
De minister van Landbouw, Visserij, Voedselzekerheid en Natuur had boetes opgelegd aan pluimveehouders, omdat volgens de NVWA meer dan 2% van de kuikens bij het vangen letsel had opgelopen, nog voordat ze vervoerd werden. Toezichthoudende dierenartsen van de NVWA beoordelen dit letsel pas bij aankomst in het slachthuis. Hun methode houdt in dat zij bloedingen van minstens drie centimeter lang, met een donkerrode tot paarse kleur, tellen bij geplukte karkassen op de slachtlijn.
De minister vond deze methode voldoende bewijs om boetes uit te delen, maar de pluimveehouders betoogden dat de getelde bloedingen evengoed tijdens transport of bij de slacht konden zijn ontstaan. Het CBb geeft de pluimveehouders hierin gelijk.
