Leonie Cornips, een taalkundige, onderzocht hoe koeien loeien en hun lichaam bewegen, bijvoorbeeld wanneer ze de boer begroeten of hun kalf zoeken. “Wat we vaak vergeten is dat taal ook lichaamshouding omvat. Je kunt iets zeggen, maar je gezichtsuitdrukking kan het tegenovergestelde communiceren. Dit geldt ook voor koeien.”
Als een koe de kudde begroet of haar kalf roept, gebruikt ze zowel geluid als lichaamsbewegingen. “Ook het likgedrag van koeien onderling is een vorm van communicatie. Een koe kan bijvoorbeeld laten weten dat ze op een specifieke plek gelikt wil worden,” zegt Cornips. Volgens haar is de non-verbale communicatie bij koeien net zo belangrijk als het loeien.
De verschillende tonen zijn essentieel om de wensen van een koe goed te begrijpen. Wanneer een koe haar kalf roept, gebruikt ze een steeds hogere toon. Als ze haar kalf likt, loeit ze korter en met een vlakker toonverloop. Vooral de toonhoogte varieert afhankelijk van de behoefte.
Cornips’ onderzoek, in samenwerking met de Vakbond voor Dieren en het Dierenwelzijnsfonds, wordt gebruikt als lesmateriaal voor agrarische opleidingen. “Het doel is om het contact tussen mens en dier te verbeteren.”
